Τη χώρα δεν την «παίρνει» μια προσχηματική συναίνεση
Το τετ α τετ του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν προσεκτικά προετοιμασμένο και από τις δύο πλευρές, ώστε να εκπέμψει ένα μήνυμα εξαιρετικά χρήσιμο για τη χώρα, μέσα σε μια εξαιρετικά ανησυχητική διεθνή συγκυρία.
Η συνάντηση και συζήτηση των κυρίων Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, αποκαθιστά κάτι περισσότερο από μια θεσμική τάξη και πολιτική κανονικότητα.
Δημιουργεί το μίνιμουμ της ασφάλειας, που έχουν ανάγκη να αισθάνονται οι πολίτες, και αποκαθιστούν το θεμελιώδες πολιτικό αξίωμα που λέει ότι κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση είναι αντίπαλοι, όμως απαγορεύεται να είναι εχθροί και επιβάλλεται να μπορούν να συμμαχήσουν, για το εθνικά ορθό και χρήσιμο.
Ακόμη και η επιλογή του τόπου της συνάντησης, δηλαδή το γραφείο του πρωθυπουργού στη Βουλή και όχι στο Μέγαρο Μαξίμου, υποδήλωνε τη διάθεση του Κ. Μητσοτάκη για μια ανοικτή, ωφέλιμη και ειλικρινή συζήτηση.
Το κοινοβούλιο είναι κατ’ εξοχήν ο χώρος, όπου οι προθέσεις για συναίνεση μετουσιώνονται σε πράξη, ψήφο και πολιτική.
Ο κ. Μητσοτάκης διευκόλυνε τη συζήτηση, παραδεχόμενος ότι θα ήταν παραδοξότητα – και φυσικά δεν είναι δουλειά της αντιπολίτευσης – να συμφωνεί με την κυβέρνηση, θέτοντας τη συναίνεση σε ένα απολύτως πραγματιστικό πλαίσιο.
«Προσβλέπω στο να έχουμε αυτήν την ειλικρινή επικοινωνία, όποτε αυτό χρειάζεται. Εξάλλου, αυτό νομίζω επιβάλλουν οι καταστάσεις και οι δύσκολοι καιροί», σημείωσε προς τον κ. Ανδρουλάκη.
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ευνοημένος από τη συγκυρία, προσεκλήθη ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προς τιμή του, στάθηκε στο ύψος του νέου αξιώματός του. Απογοήτευσε όσους πίστευαν, ότι αντί να προσέλθει ως ισότιμος συνομιλητής του πρωθυπουργού, θα πήγαινε να πάρει κάποιου είδους ρεβάνς, εμμένοντας και μάλιστα δημοσίως, σε μια ατζέντα, που λίγο ωφέλησε τον ίδιο και το κόμμα του στο πρόσφατο παρελθόν.
Το στίγμα της αξιόπιστης και παραγωγικής αντιπολίτευσης που εξέπεμψε ο κ. Ανδρουλάκης, θα αποκτήσει προστιθέμενη αξία στο βαθμό που θα αποδειχθεί εμπράκτως και θα πειστούν οι πολίτες, ότι η επίκληση της διάθεσης συναίνεσης δεν είναι προσχηματική. Ότι το ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζει και αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί, για την πορεία της χώρας. Ότι θα αποκρούσει τον πειρασμό να κάνει το come back, με όρους ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού, με τα πολλά θραύσματα κομμάτων στα δεξιά της ΝΔ και στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, μετασχηματίζει το «τανγκό» μεταξύ των δύο πολιτικών δυνάμεων, σε αναγκαία προϋπόθεση για την ευστάθεια και τη σταθερότητα της ίδιας της χώρας.
Είναι αυτονόητο ότι ο πολιτικός ανταγωνισμός των δύο κομμάτων δεν καταργείται, ούτε χθες ξεκίνησε ένας ατελείωτος «μήνας του μέλιτος» ανάμεσα στο Μαξίμου και τη Χαριλάου Τρικούπη.
Υπήρξε, όμως, για πρώτη φορά και σε επίπεδο κορυφής κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, σαφής προσδιορισμός των πεδίων, στα οποία επιβάλλεται να υπάρξει κοινός βηματισμός. Το δημογραφικό, η επέκταση της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές εκλογές, η δημιουργία Ενιαίας Αρχής Καταναλωτών είναι ανάμεσα σε αυτά.
Ίσως, όμως, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον να κρύβει η συζήτηση των δύο ανδρών για τη συνταγματική αναθεώρηση, μέσω της οποίας, θα κληθεί το πολιτικό σύστημα να «θεραπεύσει ασθένειες», ή να εκσυγχρονίσει πρόνοιες και να παρακάμψει προσκόμματα που έχουν αφήσει άλλες εποχές.
Πηγή:LIBERAL